hasan ali toptaş

adını hatırlamadığım bir kitabın arka kapağında, bir eleştirmenin bu yazar için söylediği bir sözü asla unutamam. (bkz: sadece hasan ali toptaş okumak için bile türkçe öğrenmek gerekli)

gölgesizler romanı şahanedir. denizli'lidir. yıllarca memurluk yaptıktan sonra yazma işine girmiştir.

"babalar, alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır."

"insanlardan fellik fellik kaçan, kırık kalpli bir gölge halinde yaşıyordum."

yalnılık şiir kitabı bir anda baş ucu kitabım oluverdi. kendime rastladım. dili ağır gibi görünebilir. o duyguya kapılmadan okumak yorabilir ben hep melankolik bir kadın olduğum için okurken daha bi hoş oldu

türkçe'yi oyuncak hamur gibi kullanan abimiz. gölgesizler kitabında cıngıl nuri'nin evden ayrılma tiradı defalarca okunacak, ezbere hapsedilecek cinstendir.

(bkz: ölü zaman gezginleri) (#243722)

underrated bir yazar.

hemşehrim olduğunu hatta aynı ilçeden olduğumuzu, az önce öğrendiğim bir yazardır. kendisiyle yapılan bir söyleşideki şu sözleri ne zaman görsem içimi acıtır. "i̇cra memuruydum. bir eve girdik. i̇çeride evin çocuğu televizyonda çizgi film izliyor ama biz televizyonu da haczedeceğiz. çocukla göz göze geldik. ben o gün istifa ettim." hasan ali toptaş.

"biliyoruz ki, bazı sesler, bazı sahneler, bazı renkler ya da bazı cümleler insanın aklına mıh gibi çakılıp kalıyor."

... böylece, aslında hiçbir zaman hiçbir yere gidilmiyor da, yalnızca gidilmiş gibi olunuyor. ancak kelimelerle gidiliyor ya da, kalınacaksa kelimelerle kalınıyor, kelimelerle yaşanıyor, kelimelerle gülünüyor, kelimelerle ağlanıyor ve sonunda yine kelimelerle geri dönülüyor.

"yazmaya başlarken yalnızsın bittiğinde daha da yalnız"

''çünkü, diye devam etti babam; hırs atına binenler, çoğu kez ne vakit düştüklerini anlayamazlar.''

"kimi zaman ayaklarımız, istemediğimiz yerlere götürür bizi; istediğimiz yerlere yani, çok önceden isteyip de kendi kendimizi engellediğimiz yerlere."

''öyledir, dedi zübeyir; bazı canlıları yara öldürmüyor, muhatapsız kalmak öldürüyor.''

"yeryüzünde gecikmişliğin ilacı yoktur."

(bkz: gecenin gecesi) ''...herkesin her şeyi bildiği bir dünyada bilmiyorum demek hoşuma gidiyor.'' (bkz: başlarken yalnızsın bitirdiğinde daha da yalnız) ''...ne zaman doğduğumuz sorulduğunda hep anamızın bacaklarının arasından çıktığımız tarihi belirtmemize rağmen, artık insanları analardan çok yaşamın doğurduğunu biliyorum." (bkz: ölü zaman gezginleri) ''insanların büyük kötülüklere yol açan iyilik anlayışlarından korkuyorum.'' (bkz: uykuların doğusu) ''...iyi görünmek için gerekli olan malzeme gerçekten kötülük müdür bilemiyorum ama, şu yeryüzünde kötüler bazen iyilerden daha iyi görünebiliyorlar...'' (bkz: heba) " yalnızlık alıp karşına kendini, öteki kendinle konuşmaktır. " (bkz: yalnızlıklar) (bkz: hurts like hell)

"bunca çirkinliği görmemek için ya gözlerimi körleştirecek bir güzellik bulmalı ya da çekip gitmeliyim." - ölü zaman gezginleri

" kabına sığmaz olunca bana koşardı eskiden, şimdi bunu yapmıyor; kırgın. kırgınlığının nedenini çözemiyorum bir türlü, artık gözleri çok uzaklaştı, okunmuyor. "

kuşlar yasına gider kitabıyla tanıyacağım ve büyük beklentilerimin olduğu yazar

türkiye'nin en iyi edebiyatçılarından biridir. romanlarını okurken saniye saniye film çekiyormuşsunuz gibi canlanıyor gözlerinizin önünde. kuvvetli ve derin cümleleri vardır. (bkz: sözgelimi) ve geldim demenin bir sessizliği varsa, öpüşelim demenin, sen hala gitmiyor musun demenin ya da ölmek istemenin bir sessizliği varsa, kelimeleri de vardır sessizliğin duruşun kelimeleri vardır; bakışın, uzanışın, gülüşün… ama yalnızlığın kelimeleri yoktur. o bütün kelimelerden oluşmuş bir kelimedir. yalnızlık, kendimizi alıp kaçtığımız dilsiz bir attır; yelesi bakışlarımızda savrulur hep, nal sesleri duruşumuzda. bu yüzden uzaklar, atların topuklarında zonklar, biz uzaklarda. zaten yalnızlık bir uzaktır yakınımızda.

kaleme almış olduğu gölgesizler ve kuşlar yasına gider'i çok çok çok iyi olan, şu an okuduğum heba'sı ise bir türlü içime sinmeyen yazar. aslında, hasan ali toptaş hiçbir şey anlatmayan bir yazar. yani, hiçbir toplumsal konuya asla bulaşmaz. ancak insan ruhunun gelgitleri konusunda inanılmazdır. bu da onu iyi bir yazar yapmakta.

konumunu kullanarak kadınlar üzerinde hakimiyet kurmaya çalışan, son günlerde ise bir çok kadının bu kişi tarafından tacize uğradığını ifşa ettiği edebiyatçı. öğrencilerinden, hayranlarına kadar uzanan bu taciz zinciri fail tarafından kabul edilmiş ve taciz kelimesini eril faillik olarak küçülterek bu iğrençliğin karşı tarafı kırıp, üzüp, döküp, yaraladığını söylemiş. hayır üzmüyor, bir kişinin hayatı kararıyor! erilliğin, özrün batsın!

gölgesizler kitabını daha bu taciz ifsalari ortaya çıkmadan önce ikinci el almıştım şimdi kitabı okurken en ufak cinsellik geçen yer benim midemi bulandırıyor başkası yazsa okuyup geçerim bu adamı sapık gördüğüm için okuyup ne kadar sapık şu zihniyete bak filan diyorum max iki günde okuyacağım kitap 1 haftadır elimde mala döndü yani

malum olaylar ve şahsına yöneltilenler hakkında konuşmayacağım. sadece "sanatçı sanatını icra ederken özgürdür." demek istiyorum. evet bu adam kitabında o tarz şeyler yazmış olabilir. ama kitabında o tarz şeylerin yazıyor olması neden bu adamı sapık yapmaya delil olsun? yazdığı şey günlük olsa neyse. polisiye roman yazan çoğu yazar suçlu psikolojisine gayet hakimdir. o psikolojiyi güzel aktarma maharetleri var diye, bu yazarlara birer katil, hırsız, düzenbaz vs. demek ne kadar doğru? velhasıl; eserde kullanılan hiçbir şey yazarın kişiliğiyle bağdaştırılamaz, sicilini lekelemez. adam bir katil gibi düşünerek iyi yazarlık yapmışsa sanatında başarılıdır, önce bunu ayırt etmeniz lazım. . benzer bir konu abdullah şevki'nin yediği pedofili lincinde de olmuştu. o günü çok net hatırlıyorum, bir devrik bir ben vardık burada lince karşı çıkan. herkes çeşitli başlıklarda malum linci körüklüyordu. hala ve her zaman arkasındayım o an dediklerimin; (#2314859)